Wat aan het begin van de pandemie begon met hamsteren van toiletpapier, vertaalt zich in deze fase met voordringen bij vaccinaties. De redenering die eraan ten grondslag ligt is: “ik wil het nu hebben, dus zorg ik voor mezelf.”
Bij Xiel houden wij ons veel bezig met moreel redeneren, oftewel integriteitsvraagstukken. Ronduit boeiende materie, vandaar dat wij het interessant vinden om vanuit een model van Lawrence Kohlberg naar dit gedrag te kijken.
Kohlberg onderscheidt 3 stadia van moreel redeneren, die wij hieronder nader zullen toelichten: pre-conventioneel, conventioneel en post-conventioneel redeneren.
Pre-conventioneel:
Vrij vertaald betekent deze fase van moreel redeneren dat men geneigd is om alles naar zichzelf toe te redeneren met als kern: lak hebben aan anderen, omdat je jezelf gewoonweg belangrijker vindt. Kijkend naar de situaties die zich nu voordoen rondom de vaccinaties is het voordringen bij vaccinaties daar - omdat je vindt dat je daar recht op hebt - een sprekend voorbeeld van. Het maakt niet uit of dit vanwege de aankomende vakantie naar het buitenland is, of omdat men toevallig iemand kent die je een vaccinatie kan geven (“mondje dicht hè, want eigenlijk kan het natuurlijk niet…dat snap je zelf ook wel”). In de maatschappij zien we momenteel dat kwetsbare of risicogroepen benadeeld (kunnen) of gewoon vergeten worden door mensen die op deze manier redeneren.
Conventioneel:
De volgende fase laat zich kortweg beschrijven als ‘blind’, dus zonder nadenken het vaccinatieschema volgen, ook als men weet dat bij wijze van spreken de buurvrouw tot de groep kwetsbaren behoort en men op miraculeuze wijze toch eerder uit het systeem komt rollen. Zelf vind je de oproep eigenlijk ook onverwacht vroeg, maar toch ook wel erg gewenst. Je kunt dan 2 dingen doen: system says ‘yes’ en dus sta ik in mijn recht. En bovendien als ik nu weiger maak ik het de mensen in de zorg en meer specifiek in de vaccinatiestraten die het toch al zo druk hebben vast nog veel lastiger, dus het beste is als ik gewoon de prik neem. Een andere manier om hiernaar te kijken is als volgt: eigenlijk klopt de uitkomst van het systeem niet want mijn kwetsbare buurvrouw heeft het harder nodig dan ik en daar ga ik voor zorgen, want ik kan per slot van rekening best nog even wachten. Wanneer men deze manier van redeneren hanteert is men eigenlijk al aardig op weg naar het laatste (en hoogst haalbare) stadium volgens Kohlberg.
Post-conventioneel:
In summary: diep van binnen vinden dat iedereen gebaat is bij goede zorg en daar hoort vaccinatie bij. Een daaruit vanzelf voortvloeiende intrinsieke overtuiging is dat we moeten zorgen voor de kwetsbaren in deze maatschappij. En die moeten voorrang krijgen met vaccineren. Dus wat er ook gebeurt mijn handelen is erop gericht om eerst te zorgen voor de kwetsbaren. En daar hoort bij dat ik zelf het goede voorbeeld geef en anderen hiermee inspireer!
Volg Xiel via LinkedIn:
https://lnkd.in/ga3-5M7